Eind januari 2016 publiceerde de Leeuwarder Courant en het Dagblad van het Noorden dit interview met psychiater Menno Oosterhoff over de dwangstoornis in het algemeen en zijn eigen dwangstoornis.
Wij danken de redactie van Dagblad van het Noorden, auteur Inki de Jonge en illustrator Gerrit Guldenhemel voor het publiceren van het volledige interview op onze website.
Zo herkenbaar! De onrust is bijna niet te verdragen en toch is dat juist wat ik nu samen met mijn behandelaar ga proberen…het leren verdragen van de onrust. Omdat het afleren van de dwang geen optie is voor mij, omdat het te veel is. Bijna alles wat ik doe, doe ik uit dwang of volgens een bepaald ritueel. Veel dingen doe ik niet meer om nóg meer onrust te voorkomen. Zo heb ik geen fornuis meer, omdat ik anders continu bezig ben met controleren of het wel uit staat. Hetzelfde geldt voor een strijkijzer, krultang of welk elektrisch apparaat dan… Lees verder »
Ja, je moet dwars tegen je gevoel ingaan dan. Je gevoel die zegt: Gevaar, ik moet controleren “en je verstand, die weet: Dot is een obsessie.
Gevoel uit en verstanbd aan , zei een patient van me. Succes>!
Mooi artikel in de Leeuwarden Courant!
En veel herkenbare dingen.
Beste Menno, Ik heb het artikel met veel interesse gelezen. Wat je beschrijft over jezelf is voor mij herkenbaar. Ik vind het bewonderenswaardig hoe je ondanks het feit dat OCD een energie-vreter is, toch nog zoveel energie hebt/weet te vinden om niet alleen anderen bij te staan in zowel professionele zin maar ook via deze website en het bijbehorende forum. Hoewel de opmerking van jouw patiënt een rake is (zet gevoel uit en verstand aan) hoop ik wel dat jij naar jouw gevoel luistert, naar jouw lichaamssignalen, wanneer die aangeven dat je teveel hooi op de vork neemt. Dan soms… Lees verder »
Beste Richard.
Bedankt voor je fijne reactie. Gas terug nemen is niet mijn sterkste kant, omdat ik dingen af wil hebben. Gelukkig ben ik gezegend met veel energie en ervaar ik het ermee bezig zijn ook als prettig. Maar je advies om ook eens te ontspannen met tuinieren bijvoorbeeld zal ik proberen ter harte te nemen.
Heel verhelderend, ik werk met iemand met ernstige ocd en soms is het moeilijk omdat er zo weinig uitzicht is op verbetering en snelle terugval bij stress. Het geeft de hulpverlener ook een machteloos gevoel. Vooral omdat er steeds weer therapie gevolgd moet wrden vanuit de ggz. Terwijl ik weleens denk dat dat alleen stress oplevert en daardoor geen vooruitgang kan bieden. Maar nu gaan we weer met goede moed door. Het mooie is dat degene met ocd altijd hoopvol blijft op verbetering. Heel knap vind ik dat. Alleen jammer dat de nachtrust daar ernstig onder lijdt.
Zoonlief (22 jaar inmiddels) heeft net als zijn broer Duchenne spierziekte en is rolstoelgebonden. Maar ook last van dwang. Dubbel D noemen we dat thuis. Hij is intelligent maar zijn al niet makkelijke leven hapert regelmatig door de OCD. Sinds hij 10 mg fluoxitine gebruikt is de dwang voor 90% verdwenen. Jongens met Duchenne schijnen iets vaker OCD te hebben dan gezonde jongens. Waar dat aan ligt is onbekend. Mijn vraag is of het er wellicht mee te maken heeft dat Duchenners geen controle hebben op hun lijf en leven? Is er überhaupt iets bekend over relatie OCD en rolstoel-… Lees verder »
Niet dat ik weet.
Dat valt niet mee. Duchenne en ook nog dwang. Sterkte
Nee, het valt niet mee. Ook niet voor ons als ouders. Zoonlief heeft een tijd lang gedragstherapie gehad in het Curium. Was geen succes. Helaas had mijn zoon meer nodig dan te horen dat hij kapitein was op zijn eigen schip. En advies als dat hij moest zorgen zijn (fysieke) energie kwijt te kunnen terwijl hij rolstoelafhankelijk is ook niet. Gelukkig kregen we via Jos Hendriksen, neuropsycholoog van Kempenhaege/MUMC en erg betrokken bij de ‘Duchenne-wereld’ te horen dat ze in de VS goede ervaringen hadden met een kleine dosering Fluoxitine bij jongens met Duchenne. Dat was een openbaring want zijn… Lees verder »
Goed te horen dat fluoxetine zo goed helpt. Kapitein op je eigen schip ben je natuurlijk bij uitstek niet als je schip problemen bevat waar je als kapitein niks over te zeggen hebt. Fijn dat het boek verhelderend was