Door toegenomen werkdruk hebben huisartsen steeds meer moeite het hoofd boven water te houden, zeker nu met corona. Dat weerhoudt het tuchtcollege er niet van negen jaar na dato (!) een huisarts te waarschuwen vanwege een onzinnige reden. Wat is het geval? In het dossier staat niet expliciet vermeld dat het advies gegeven is bij verergering terug te komen. Het Centraal Tuchtcollege concludeert daaruit dat die instructie níét gegeven is.
Dit is omgekeerde bewijslast. Moeten we voortaan ook in het dossier zetten dat we patiënt niet grensoverschrijdend hebben betast? In echte rechtspraak moet je schuld worden aangetoond. Bij het tuchtrecht moet je je onschuld bewijzen. En dan ook nog eens met een medisch dossier dat hiervoor helemaal niet bedoeld is. Ik citeer de KNMG: ‘Slechts die gegevens die voor een “goede hulpverlening” in de toekomst noodzakelijk zijn, moet de arts in het dossier opnemen. De arts beoordeelt per situatie welke gegevens hij in het dossier opneemt.’
Uitleg gegeven en expectatief beleid stond er in het dossier. Lijkt me ruim voldoen aan bovengenoemde omschrijving. De betrokken huisarts is niet dom. Voor het regionaal tuchtcollege trekt zij het boetekleed aan en meldt dat ze tegenwoordig uitgebreider is in haar verslaglegging. Afgedwongen nederigheid. Daar houdt het tuchtcollege van. Ze werd dan ook niet veroordeeld. Maar het Centraal Tuchtcollege moest even bewijzen dat het er niet voor niks is en oordeelde dus wel.
Het tuchtcollege is als een wild om zich heen schietende agent. Hij raakt weleens een werkelijk gevaarlijk iemand, maar er vallen veel onschuldige slachtoffers. Collateral damage die zijn weerga niet kent.
Dineke, mijn eigen, wijze vrouw, zegt altijd, dat ik wel wat beters kan doen dan me opwinden over het tuchtcollege. Daar heeft ze gelijk in. Ik doe heel erg mijn best niet toe te geven aan mijn dwang te willen reageren op alles wat in mijn ogen oneerlijk is. Maar er zijn toch grenzen? Gezien de reacties ben in zeker niet de enige die verontwaardigd is over deze uitspraak.
In de blog ‘Het tuchtrecht verdient een berisping’ noem ik ook een hele reeks mensen, die vernietigende kritiek hebben op het tuchtcollege. De minister voor Medische Zorg en Sport onderzoekt hoe een meer lerend effect van het tuchtrecht kan uitgaan. Ik daagde de KNMG uit als bijdrage daaraan een enquête te houden onder artsen. Dat werkt natuurlijk niet. In mijn eentje de KNMG uitdagen. Wie denk ik wel niet dat ik ben? Dat had ik anders moeten aanpakken.
Toch vind ik dat we het aan onszelf én aan onze patiënten verplicht zijn ons te laten horen. Ja, ook aan onze patiënten, want het is niet in hun belang als de arts in het defensief wordt geduwd. Denk maar aan die absurde berisping van de specialist oudergeneeskunde, die nog probeerde de boel draaiende te houden. Als we het tuchtcollege volgen, dan moeten veel artsen hun patiënten in de steek laten.
Het tuchtrecht moet anders. We moeten een weerwoord laten horen. Ik wil de KNMG vriendelijk (doch dringend) verzoeken of ze willen onderzoeken of het tuchtrecht naar de mening van artsen overall bijdraagt aan de kwaliteit van de zorg.
Als veel mensen het steunen, zorg ik voor een nette brief aan de KNMG, die we met zijn allen kunnen ondertekenen.
De poll is gesloten. Er hebben 733 mensen gestemd, 728 stemde voor en 5 tegen. De petitie kan nu getekend worden www.turecht.nl
