Toen Maarten van der Weijden drie miljoen euro (inmiddels bijna 5) bij elkaar zwom voor kankeronderzoek dacht ik: zoiets wil ik ook voor psychische aandoeningen. Een actie waarvoor boeren ’s nacht hun bed uitkomen en met hun trekkers gaan bijschijnen. Ook drie miljoen, #drie4psy. Maar ja. Wat? Maarten is olympisch kampioen, heeft zelf kanker gehad en kan formidabel zwemmen. Ik heb ook het type aandoening waarvoor ik publiciteit en geld wil hebben, maar daar houd de overeenkomst op. Daarmee krijg ik die boeren hun bed niet uit. Ik vroeg raad op Twitter.
Moet je wel een link leggen met de actie van Maarten? Is dat niet Calimero-achtig of afgunstig?’
Dat was beslist niet mijn bedoeling. Ik heb bijzonder veel respect voor zijn prestatie en gun hem zijn succes van harte. Bovendien vond ik al geweldig hoe hij omgaat met zijn herstel van acute lymfatische leukemie. Hij ziet dat niet als een overwinning maar als geluk.
Ik wilde een parallel trekken tussen de geweldige prestatie van Maarten en de geweldige prestatie die mensen soms moeten leveren om hun leven met een psychische aandoening vol te houden. Dat is soms één lange elfstedentocht. Daar wilde ik ook schijnwerpers op. En zoals Maarten zijn overleven ziet als geluk, zo is kunnen functioneren na(ast) een psychische aandoening ook geluk. Nog meer geluk is als je het helemaal niet hebt natuurlijk, maar dat geldt ook voor leukemie.
‘Misschien kunnen we samen iets doen’, opperde ik. ‘Zoiets is er al’, was de reactie. De Socialrun, een non-stop estafetteloop van 555 (!) kilometer in ongeveer 48 uur rondom het IJsselmeer. Op de website staat: het doel van de Socialrun is bespreekbaarheid van en begrip voor psychische aandoeningen. Ja, precies wat ik ook wil. Einde #drie4psy? Het idee liet me niet los. Loslaten is niet mijn sterkste kant. En verder spreekt het niet iedereen aan om te rennen. Ik wil een meer permanente actie, waaraan je altijd kunt meedoen, ook als je je huis niet uit kunt. Om de rest van het verhaal te begrijpen moet je weten dat huisarts Rob Schonck als hashtag #LichtopGGZ had voorgesteld. Lekker positief, wat de ggz wel kan gebruiken. Pas dagen later zag ik opééns welke vingerwijzing van hogerhand dit was. Op zoek naar wat ik kon doen had ik in mijn hoogmoed gedacht vanuit de positie van Maarten. Maar dat is mijn plaats helemaal niet in het grote raderwerk. Ik ben een van de boeren, die bijschijnt met zijn trekker! Dat is wat ik kan en wat we samen kunnen en waaraan je ook kunt meedoen, als je huis niet uit kunt of wilt. Hoe dat precies verder vorm krijgt, weet ik nog niet. Eerst gaan we nu Socialrun bijschijnen. Met het team #LichtopGGZ hoef je niet te lopen, fietsen, koffie zetten of een trekker te hebben. Door een bedragje over te maken, hoe klein ook klein, schijn je op deze actie van Socialrun en draag je bij aan meer begrip voor psychische aandoeningen.1 Het gaat niet om de hoogte van het bedrag, maar om het aantal mensen dat mee schijnt. Dit is de eerste actie van #LichtopGGZ. Ik ga nadenken wat we nog meer kunnen doen.