‘Waarmee moet ik helpen?’, zul je denken. Daar kom ik zo op. Ik schreef al dat ook de minister wel moet erkennen dat de transitie van de jeugdzorg naar de gemeente niet het gedroomde succes is geworden. Alleen politici hadden destijds die zoete droom, want werkelijk iedereen met verstand van de jeugdzorg voorspelde een nachtmerrie. Verbazingwekkend dat mensen in casu politici zo overtuigd kunnen zijn van hun eigen gelijk zonder enig bewijs en tegen de mening van alle deskundigen in.
In de ggz zijn we het altijd over alles oneens – ja, ook daarover – dus ik begrijp wel dat het voor een politicus niet altijd makkelijk is wie hij moet geloven. Maar dit keer was het nou juist niet moeilijk, omdat we allemaal hetzelfde zeiden: niet doen! Maar politici bleven rustig doordromen.
Ik moest eraan denken toen Robert Vermeiren mij een berichtje stuurde. Robert is hoogleraar kinder- en jeugdpsychiatrie en destijds de eerste die publiekelijk waarschuwde voor de gevaren van de Jeugdwet. Hij vroeg me of ik wist van een nieuwe petitie. Van ouders van kinderen die de dupe zijn geworden van de sluiting van de Hoenderloogroep. Dit is een instelling voor jongeren met complexe problematiek. Voor de kinderen die nu opgenomen zijn wordt een alternatief gezocht, maar de ouders vinden, terecht, dat in het huidige stelsel onvoldoende kan worden voorzien in bovenregionale, complexe zorg. Daarom zijn ze een petitie gestart voor een herziening van het stelsel.
Komt dat mooi uit! Het sluit helemaal aan bij wat Hugo de Jonge in een brief van 7 november voorstelt aan de Tweede Kamer. Dat bracht meteen honderd verontruste wethouders op de been. Die blijven maar hopen dat meer geld de problemen wel oplost.
En de Tweede Kamer? Nou, een aantal Kamerleden vroeg zich af of een stelselwijziging nu wel nodig is. Hadden ze dat zes jaar geleden maar gedaan.
Ik juich plannen om meer te centraliseren van harte toe. Zo wil de minister het niet noemen. De gemeentes blijven verantwoordelijk, maar er komt een wettelijke verplichting voor een niet vrijblijvende samenwerking. Ja, precies. Meer centrale aansturing. Goed plan en broodnodig.
Dus als je de Hoenderloo-ouders en Hugo de Jonge wilt steunen in plannen voor een betere jeugdzorg: tekenen, die petitie!
PS: Ik ga niet weer een heel jaar van mijn leven besteden aan een petitie. Dus help een handje door dit blog door te sturen en te verspreiden op Twitter, Facebook en LinkedIn.