Sinds de toename van het verkeer zijn er veel meer traumaslachtoffers. Veel beter dan al die slachtoffers behandelen is de maatschappij veranderen zodat er minder verkeer is. Dan zijn er ook minder verkeerslachtoffers. Om dat te bereiken gaan we de traumachirurgie moeilijker toegankelijk maken. We moeten alledaagse maatschappelijke problemen niet langer medicaliseren.
Bovenstaande redenering is natuurlijk volstrekt onzinnig. Natuurlijk zouden er minder verkeersslachtoffers zijn als er minder verkeer is. Er zouden ook minder doden zijn als er minder oorlog is. Maar het afschaffen van het rode kruis brengt vrede niet dichterbij. Het afschaffen van traumachirurgie vermindert het aantal verkeersslachtoffers niet.
Geestelijke gezondheidszorg
Er is geen mens die dat zou willen beweren. Maar als het gaat om de geestelijke gezondheidszorg voor kinderen en jeugdigen kan zo’n redenering klaarblijkelijk wel.
’Het is beter als we concentratieproblemen meer accepteren’
’Toen er nog meer manlijke leerkrachten voor de klas stonden werd jongensgedrag meer geaccepteerd.’
’Als we minder vragen van onze kinderen dan hoeft er geen probleem te zijn.’
Ja, en als er geen verkeer was dan waren er minder verkeersslachtoffers. Wat moeten ouders van een jongetje, dat op school buiten de boot valt door zijn forse afleidbaarheid en impulsiviteit met deze redeneringen? In de oertijd was niet stil kunnen zitten en impulsief zijn misschien geen groot probleem. Maar wat heb je daaraan in 2013 waar hoge eisen gesteld worden aan ons vermogen tot plannen, organiseren en concentreren?
Medicaliseren
Als kinderen niet letterlijk in het verkeer maar figuurlijk in de maatschappij verongelukken dan is helpen opeens medicaliseren. Voorstanders van de nieuwe wet op de jeugdhulp geloven met een meer bij religie dan bij wetenschap horende zekerheid dat minder jeugd-ggz leidt tot minder problemen. Want jeugd-ggz wordt voor het gemak maar gelijkgesteld met medicalisering.
Kwalijke veronderstelling
Daar zit een kwalijke veronderstelling onder. Professionals in de jeugd-ggz stellen kennelijk kritiekloos diagnoses en voorzien alles wat maar een beetje anders is van een etiket. En ouders laten dat zich maar allemaal aanleunen, omdat het hen vrij pleit in plaats van dat ze eens verantwoordelijk gesteld worden voor hun eigen tekortschieten. Liever een kind aan de pillen en tijd voor de tennisbaan dan wat tijd te besteden aan je kind.
Erkenning
Ik herken mijn collega’s daar niet in. Ik herken de ouders daar ook niet in. De ouders die ik ken ontvangen een diagnose met gemengde gevoelens. Erkenning voor de problematiek, maar toch hadden ze liever dat ze het te zwaar zagen. En voor medicatie moet ik altijd heel duidelijke argumenten geven, want bijna zonder uitzondering willen ouders dat liever niet.
Diagnose
Een diagnose betekent voor mij niets meer of minder dan een erkenning van het feit dat iemand zich onder de gegeven omstandigheden anders gedraagt dan anderen en dat dat een verstoring van zijn welbevinden of functioneren tot gevolg heeft. Kort gezegd, iemand doet anders en heeft daar last van.
Maatschappij veranderen
Ik stop morgen met mijn werk als we de maatschappij zo kunnen veranderen dat kinderen die in bepaalde opzichten wat anders zijn daarvan geen hinder meer ondervinden. Ik ben er ook helemaal voor dat het verkeer veel veiliger wordt gemaakt zodat er minder slachtoffers vallen. Maar we gaan de traumachirurgen toch niet opeens beschuldigen van medicalisering? We gaan ouders die met hun verongelukte kind naar de spoedpoli gaan toch niet beschuldigen van gemakzucht?
Heilstaat
Nederlandse kinderen zijn de gelukkigste kinderen van de wereld. Nederlandse ouders besteden de meeste tijd aan de omgang met hun kinderen. En wij gaan alle heil verwachten van opvoedingsondersteuning aan ouders met een psychotisch kind. Of schuldsanering van ouders met een autistische zoon. Ja hoor, in de heilstaat is geen psychiatrie nodig.
Ik doe mijn best er niet boos om te worden, maar dat valt niet altijd mee.
Teken net als 62.500 anderen de petitiejeugdggz.nl
- Gepubliceerd op Artsennet op 29 november 2013.
- De petitie is gesloten op 19 februari 2014 met 96.209 handtekeningen.
